۱۸ تير لکه ننگی که از چهره کريه خامنه اي زدودنی نيست

تقريبا از سال ۷۶ به بعد باب جديدی در تاريخ مبارزاتی جنبش دانشجويی گشوده شد که مقارن بود با دولت اصلاحات محمد خاتمی. نگاه جديد جنبش دانشجويی به جهان پيرامون خود،همراه با يک نگاه ليبراليستی. و با حفظ سنت ها و ارزش های فرهنگی و اجتماعی. در دوران اصلاحات که فضای نقد و گفتمان حد أقلی ايجاد شده بود روزنامه ها و مجلا ت که تا ان روز در انزوا به سر ميبردند، و عملا به دست فراموشی سپرده شده بودند،دوباره شروع به نوشتن کردند،و فضايی در کشور شکل گرفت که اگر چه از آرمان های يک حکمومت دمکراتيک، بسيار دور بود، اما با گذشته خود هم بسيار فاصله داشت.در مقابل با حاکميتی که همين فضای حد اقلی را برا ی نابود شدن خود کافی ميديد. حکومت دست به کار شد و برای حفظ تاج و تخت ولايت، شروع به توقيف مجدد روزنامه ها و مجلا ت نمود، و با بستن روزنامه سلام، اولين جرقه های اعتراض دانشجويی زده شد.لازم به تذ کر که( محمود کودتاچی خودمان يکی از شاکيان پرونده روزنامه سلام بود). دانشگاه که در برابر توقيف روزنامه ها و توهين های حکومت نمی توانست سکوت کند به خيابان ها آمد، و به مدت ۱ هفته پايتخت، و شهرستانها عملا در دست دانشجويان بود. که به خاطر حراست از آرمانهايش به خيا با ن آمده بودند.و اين اولين رويارويی مردم با حا کميت،بعد از انقلاب بود.او باشان،انصار حزب اللا،و لباس شخصيها به دانشگاهها و خيابان ها ريختند،و در مقابل قلم مقدس دانشجو،شمشير کين و نفرت بر کشيدند - زدند و کشتند و سوختند و ويرا ن کردند و رفتند.ننگ ۱۸ تير از چهره کريه خامنه اي زدودنی نيست.از ان تاريخ تا به امروز قريب به ۱۱ سال ميگزرد،و دانشجويان همه ساله سا لگرد اين روز را
با شکوه تر از پيش بر گزار ميکنند،تا تماميت خواهان بدانند،اگر چه دانشگاه و جنبش دانشجو يی،در زير بار تمهيدا ت نظامی پليسی و سيستم مشت آهنين حکومت کمر خم کرده است،اما نخواهد شکست.دانشگاه و جنبش دانشجو يی همچنا ن زنده است،و در زمانی نه چندان دور در يکی از همين روزها صفحات تاريخ، به نفع ملت ايران ورق خواهد خورد. چه زيبا خواهد بود در ان روز،با يادجانباختگان ۱۸ تير ۱۳۷۸،( فرشته عليزاده،تامی حامی فر،عزت اللا ابراهيم نژ اد،سعيد زينالی)،کشته شدگان ۱۶ آذر و کودتای انتخاباتی ۸۸، ندا آقاسلطان،ترانه موسوی،سهراب اعرابی،کيانوش اسا و.....دست دردست هم دهيم به مهر، ميهن آزاد را کنيم اباد