برای یک خیزش ملی شعار " عدالت " در کنار " آزادی " الزامیست !

فقط یک لحظه چشمهایمان را ببندیم و بیش از ۳۰ میلیون هموطنی که زیر خط فقر زندگی میکنند را به خاطر بیاوریم . کارگران و خدمتگزاران شریفی که با دستمزد ماهیانه ۳۵۰ هزار تومان ، کمرشان زیر بار اجاره خانه و خرج روزانه زن و فرزند خورد شده است . تصورش بسیار سخت تر میشود اگر درک کنیم ۶ ماه حقوق عقب افتاده یعنی چه ؟ اگر جای یکی از آنها بودید ، از یک خیزش ملی و فراگیر که انتظار دارد همه مردم را به اجتماعی دعوت کند ، اولین انتظارتان چه بود ؟ عدالت اجتماعى و امنیت شغلی ؟ یا آزادی مطبوعات و رسانه ؟ تاریخ نشان داده است هر گاه شعار عدالت در کنار آزادی قرار گرفت پیروزی آن حرکت حتمی بود . کارگران و زحمتکشان ایران که تعدادشان کم هم نیست ، دوست دارند جنبشی که از طبقه متوسط شروع شد ، زبان آنها نیز باشد . ما برای رسیدن به تمامی آرمانهایمان ، نیازمند اكثریت مردم هستیم ، و در لوای شعار عدالت و آزادی بدون شک ما اكثریتیم . به خاطر آوریم در یک سال گذشته ، به صورت پراکنده چند صد گارگاه ، و کارخانه دست به اعتصاب زدند ؟ چندین شرکت ؟ تمامی اینها اگر به صورت هماهنگ پشت جنبش قرار گیرند ، هیچ سدی نمیتواند جلویمان را بگیرد ، شاید گفته شود بعد از آزادی ما به همه اینها دست پیدا خواهیم کرد ، اما کارگران ، اقلیتهای قومی ، مذهبی ، و .... باید به صورت روشن و شفاف بدانند که چه جایی در این جنبش دارند ، و اگر بدانند بدون شک پشت جنبش قرار خواهند گرفت ، آنجاست که چیزی از دودمان جمهوری اسلامی باقی نخواهد ماند .